Behandelde stof van donderdag 7 februari 2019

(Tussenstand aantal uur les: +15 minuten op 7/2, komende week beginnen we een half uur eerder!)

Huiswerk voor 14 februari:
* Voor wie de oefening nog niet gemaakt heeft: H.5, p. 88, oef.9!!
* Zeven Zinnige Zinnen t/m H6
* Tot slot: zet de juiste leestekens op iedere letter in oefening 8, p. 110, H6
* Euro mee voor stencils!

Deze stof gaat over het gebruik van hulptekens.
Daarvoor moeten we eerst weten dat het Arabisch drie soorten woorden kent:
1. Naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden en zelfstandige naamwoorden.
Die kennen we in de vormen: mannelijk enkelvoud, 2-voud en meervoud, vrouwelijk enkelvoud, 2-voud en meervoud.
2. Werkwoorden, daarvan hebben we de verleden tijd behandeld: pagina 97. De tegenwoordige tijd en de toekomende tijd (t.t. + س) behandelen we op respectievelijk pagina 151 en 154. Werkwoorden hebben een vaste schrijfvorm met vaste hulptekens.
3. Letterwoorden: zoals bijwoorden, voorzetsels etc.: op, dus, dan, maar , en, bij…. Deze letterwoorden hebben een hulpteken op de laatste letter en dat verandert nooit.

Om te bepalen of er een hulpteken komt op de laatste letter van het zelfstandig naamwoord of het bijvoeglijk naamwoord stel je jezelf eerst twee vragen in de aangegeven volgorde:
1. Hoeveel hulptekens?
2. Welke hulptekens?

1. Het antwoord op vraag 1 is: als een zelfstandig of een bijvoeglijk naamwoord onbekend, onbepaald of het lidwoord van bepaaldheid (ال) niet heeft dan heeft het woord twee hulptekens.
Zo niet? Dan maar eentje!
2. Voor de beantwoording van vraag twee moeten we naar de functie van het woord in de zin kijken.
* Als het zelfstandig naamwoord of bijvoeglijk naamwoord onderwerp in de zin is of het naamwoordelijk deel van het gezegde --> damma op de laatste letter van het woord
* Als het zelfstandig naamwoord of bijvoeglijk naamwoord het lijdend voorwerp of het onderwerp in de zinnen van (ﺇِنَّ ) en haar zusjes
of het naamwoordelijk deel van het gezegde van de zinnen van (ﺇِكَانَ) en haar zusje, --> fatha op de laatste letter van het woord.
Dan is er nog een regel over het toevoegen van een extra Alif na een dubbele fatha: er komt een Alif achter het woord na een dubbele fatha, behalve als het woord eindigt op ة اء ى : dan komt er nl. geen Alif achter het woord.
* Zinnen met een ‘van’-constructie of na een voorzetsel krijgen een kashra op de laatste letter van het woord

Voorbeelden nav de volgende twee zinnen (sorry maar ik kan de leestekens niet plaatsen):
A. Het huis is mooi (mooi is het naamwoordelijk deel van het gezegde)
بيت جميل ‘Mooi’ is bijvoeglijk naamwoord: dus 2 hulptekens én ‘mooi’ is nw deel van het gezegde: dus twee damma’s op de ت.
B. Ik zie een huis (huis is hier lijdend voorwerp) أرى البيت+ ا Met het werkwoord doen we niets, ‘een huis’ is onbepaald: dus twee hulptekens. ‘een huis’ is lijdend voorwerp, dus: twee kashra’s.
C. Ik zie het huis: ‘het huis’ is bepaald door ‘het’, dus: 1 hulpteken. ‘Het huis’ is lijdend voorwerp, dus : één fatha.
D. Ik sta op een huis: ‘een huis’ is onbepaald, dus: 2 hulptekens. ‘een huis’ komt na een voorzetsel: dus één kashra.
E. Ik sta op het huis: ‘het huis’ is bepaald, dus: één hulpteken. ‘het huis’ komt hier na een voorzetsel, dus: één kashra.

Doe nu oefening 8, pagina 110 van H6.
Succes, Annemarie