Na het leren van het werkwoord en de vervoeging in de voltooid verleden tijd, is het gebruik van de hulptekens behandeld, oftewel hoe de hulptekens te plaatsen bij bijvoegelijke naamwoorden en bij zelfstandige naamwoorden.
Er zijn 2 belangrijke vragen waar antwoord op moet worden gegeven:
om tot het juiste aantal hulptekens te komen moet je eerst weten of het zelfstandig naamwoord of het bijvoegelijk naamwoord onbepaald is of geen bepaald lidwoord heeft, als dit het geval is dan volgen er 2 hulptekens. Deze komen op de laatste letter van het woord te staan. In alle overige gevallen volgt er 1 hulpteken.
Om te weten welk hulpteken er geplaatst wordt, moet je kijken welke van de volgende drie opties van toepassing is:
1. Als het zelfstandig naamwoord of bijvoegelijk naamwoord onderwerp of naamwoordelijk deel van het gezegde is dan volgt een ‘damma’
2. Als het zelfstandig naamwoord of bijvoegelijk naamwoord een lijdend voorwerp is of het onderwerp van de zinnen van ٳِنّ en haar zusje
of naamwoordelijk deel van het gezegde van de zinnen van گانَ en haar zusje, of bijwoordelijke bepaling dan is het ‘fatha’
3. Als het zelfstandig naamwoord of bijvoegelijk naamwoord na een voorzetsel komt of als er sprake is van zinnen van constructie dan is het ‘kasra’

Tijdens de les heb ik met een aantal zinnen geoefend met deze hulptekens.
Het huiswerk voor de volgende keer:
Pag.110 Oef. 8: In deze oefening is het de bedoeling dat ik alle klinkertekens kan plaatsen.
Zeven zinnige zinnen maken.

A.s. maandag ronden we het eerste blok van 30 uur les af.