Hallo Lahay,

Op 12 oktober hebben wij les 4 ontvangen van meneer Khaled.

We zijn begonnen aan hoofdstuk 3, en hebben de uitspraak van de letters van het alfabet behandeld op blz. 37 en 38.

Hierbij zijn er een aantal bijzonderheden:

1)
zes letters worden niet met de volgende letter verbonden:
‘alif ا
dāl د
dāl ذ
rā’ ر
zāy ز
wāw و

2)
Als de letter lām ( ل ) gevolgd wordt door de letter ‘alif (ا ) ontstaat een zogenaamde ligatuur: لا
ل + ا = لا
De losse vorm schrijf je het zelfde als de eindvorm (De alif in لا laat zich niet verbinden met de volgende letter).

Voorbeeld: اِسْلَام (islam)

3)
Als je een zelfstandig naamwoord eindigend op een ‘ta marbuta’ wilt verbinden met een ‘suffix’, dan verandert de ‘ta marbuta’ in een gewone tā’.

مَدِينة + ي = مَدِينَتِي (= mijn stad)

عَمَّة + ي = عَمَّتِي (= mijn tante)

De ‘gesloten’ tā’ wordt dus een ‘open’ tā’.

4)
Naast de gewone ‘alif bestaat er ook een kleine ‘alif ( ٰ ).
In het lesboek zul je deze tegenkomen, je spreekt hem uit als een ‘lange a’, maar in gewone teksten of boeken kom je de kleine ‘alif niet tegen.

ذَ ٰلِك spreek je dus uit als ذَالِك

هَٰذَا spreek je dus uit als هَاذَا

5)
De ‘alif maqsūra (verkorte ‘alif) is een lange a-klank aan het einde van een woord.
Schrijfwijze: ى

مُوسَى (= Mozes)

هَوَى (= vallen)

6)
Punt 6 op blz. 39 slaan we over.

Extra in de les behandeld:
Als de laatste letter van een woord een losse of dubbele fatha/kasra/damma als hulpteken heeft, hoef je dit hulpteken niet uit te spreken (wordt dus een sukun) als je stopt met lezen.

Heeft de laatste letter van een woord een ‘alif met dubbele fatha, dan spreek je dit uit als een fatha:

Uitspraak اً = َ

Verder hebben we de uitspraak van de woorden op blz. 40 t/m 44 behandeld.

Huiswerk volgende les (19 okt geen les ivm herfstvakantie!):

Schrijf de Arabische woorden van blz. 40 t/m 44 over op het papier met 2 lijnen.
Doe dit 2 keer.

Succes!
Groeten,
David