Les 1:

- In het arabisch beginnen 11 woorden met een sokoon. Als er niets voor deze woorden staat, komt daarvoor een alif met kasra. Die valt weg als er iets voor komt te staan (zoals het lidwoord al).
- Lidwoord in het arabisch is altijd 'al'. De alif in al heeft geen hamza! Er is in het arabisch geen woord voor 'een'. De hamza wordt gedragen door de lange klinkers.
- het woord 'en' (wa) hoort altijd bij het woord wat daar op volgt. Daar zit geen spatie tussen. Een voorbeeld is djameela wataweela (mooi en lang). Het woord 'en' (wa) kan alleen tussen twee dezelfde soort woorden, twee zelfstandig naamwoorden, twee werkwoorden, twee bijvoeglijk naamwoorden.
- Als een woord op een marbuta eindigt en een suffix krijgt, wordt de marbuta een ta. Na de ta volgt de suffix.
- De alif kan ook de functie van verbinden hebben (wasala). Bijvoorbeeld in al walad walbint.
- Er zijn korte en lange klinkers. De korte spreek je een kwart seconde uit en de lange een halve. De korte klinkers zijn de fatha, damma en kasra. De lange klinkers zijn de alif, waw en ya.
- Om een woord duaal te maken komt er achter het enkelvoud 'aani'. Bijvoorbeeld talib --> talibaani (student, twee studenten). Dat is de nominativus. Om een woord duaal te maken in de accusativus of genitivus komt er 'ayni' achter (talibayni).

Les 2:

- Bij een van-constructie (bvb. de fiets van de man) heeft het eerste woord (de fiets) in het arabisch geen lidwoord en draagt de laatste letter van het eerste woord een dhamma als hulpteken, de laatste letter van het tweede woord (de man) krijgt een kasra.
De fiets van de man = دراخةُ الرخلِ. Afhankelijk van de de functie in de zin, verandert het hulpteken op de laatste letter van het eerste woord (de fiets). Het hulpteken op de laatste letter van het tweede woord(de man) verandert niet. Bvb: Ik zie de fiets van de man = ارئ دراجةَ الرخلِ
- Bij een korte pauze in de zin, spreek je het hulpteken op de laatste letter van het laatste woord uit als een sokoon, ongeacht wat dat hulpteken is. De dubbele fatha met een alif is een uitzondering, die spreek je dan uit als een enkele fatha.
- Er zijn drie soorten woorden in het Arabisch. Werkwoorden (vervoegen volgens een vast model), 'letters' (veranderen niet) en naamwoorden. Het/de hulpteken(s) op de laatste letter van een naamwoord is/zijn afhankelijk van de functie van het naamwoord in de zin.
- Om te bepalen hoeveel en welke hulptekens op de laatste letter van een naamwoord komen, moeten 2 vragen worden beantwoord:
1. Hoeveel hulptekens komen er op het naamwoord?
Er komt 1 hulpteken op het naamwoord als het woord bekend of bepaald is of als het woord een lidwoonwoord (ال) heeft. In alle andere gevallen komen er twee hulptekens op het naamwoord.
2. Welk(e) hulpteken(s) komen er op het naamwoord?
Als een naamwoord het onderwerp of naamwoordelijk deel van het gezegd is --> dhamma('s)
Als een naamwoord het lijdend voorwerp, onderwerp van een zin met اِنَّ en haar zusjes, het naamwoordelijke gedeelte van het gezegde van een zin met كان en haar zusjes of een bijwoordelijke bepaling (zoals een tijdsbepaling is --> fatha('s)
Als een naamwoord na een voorzetsel komt of het tweede woord van een van-constructie is --> kasra('s)
- Als een naamwoord een dubbele fatha krijgt, krijgt deze ook een alif. Bvb: Ik zie een huis: اَرئ بيتاً. Bij een alif maksura, alif met hamza en tamarbuta, krijgt de dubbele fatha geen alif!
- اِنَّ betkent 'zeker' 'voor waar'. haar zusjes zijn لكنّ (maar) لءن (omdat), أنَّ (dat)
- كان is de verleden tijd van 'zijn'. Haar bekenste zusjes zijn بقى (blijven) en ليس (niet zijn). ليس heeft geen verleden tijd.

Les 3:
- De klinkers kan je sterren geven:
fatha = *
dhamma = **
kasra = ***
alif = ****
waw = *****
ya = ******

Als er twee klinkers zijn op één plek gaat de klinker met de meeste sterren voor. Bvb: Ik zie mijn boek: ارى كتابي. Eigenlijk krijgt 'mijn boek' in deze zin een fatha, omdat het het lijdend voorwerp in de zin in, maar door de ي van 'mijn' valt deze weg en wordt deze niet uitgesproken.
- مع (met) wordt niet voor dingen, maar voor mensen gebruikt. Voor dingen gebruik je بِ.
- In het Arabisch gebruik je bij een opsomming geen komma's, maar tussen alle woorden و

-