Dag Allemaal,

Nav vragen over de theorie/ behandelde stof tot nu toe:
- Bij werkwoorden komt er na R1 en R3 altijd een fatha.
- Nav uitspraak 'de tafel': als de hamza wordt gedragen door een ya, verdwijnen de 2 punten van de ya.
- Hoe weet je of een bijv. nmw onbepaald/ onbekend is? Bijv. een lange jongen. 'Een' slaat zowel op lange, als op jongen. Zowel het zelfst. nmw. als het bijv. nmw. zijn dus onbepaald. Als de zin zou zijn: 'De jongen is lang', dan is 'lang' bepaald. Dan ben je het er samen over eens dat de jongen lang is.

We hebben 'het geheim van Khaled' geoefend aan de hand van de volgende zinnen:
(Waarbij dhr. Khaled ons heeft geholpen met de werkwoorden in tt omdat wij dat nog niet geleerd hebben).
Bij iedere zin stellen we ons zelf de volgende vragen (bij de zelfst. nmw. en de bijv. nmw.)
1. Hoeveel hulptekens op de laatste letter?
2. Welk hulpteken op de laatste letter?

Het huis is mooi.
الـــبـــيـــت جـــمـــيـــل
1. Het huis is bepaald, dus 1 hulpteken. 2. Het huis is onderwerp, dus 1 damma.
1. Mooi is onbepaald, dus 2 hulptekens. 2. Mooi is nmw. deel van het gezegde, dus 2 damma.

Ik zie een huis.
ٌأري بىت
1. Een huis is onbepaald, dus 2 hulptekens. 2. Een huis is lijd. voorwerp, dus 2 fatha + alif (uitleg volgt hieronder)*

Ik zie het huis.
ُأرى الـــبـــيـــت
1. Het huis is bepaald, dus 1 hulpteken. 2. Het huis is lijd. voorwerp, dus 1 fatha.

Ik sta op een huis.
أقـــف عـــلـــى بـــيـــت
1. Een huis is onbepaald, dus 2 hulptekens. 2. Een huis komt na een voorzetsel, dus 2 kasra.
أقـــف عـــلـــى بـــيـــتٍ

Ik sta op het huis.
أقـــف عـــلـــى الـــبـــيـــت
1. Het huis is bepaald, dus 1 hulpteken. 2. Het huis komt na een voorzetsel, dus 1 kasra.
أقـــف عـــلـــى الـــبـــيـــتِ

* Na 2 fatha op de laatste letter komt er altijd een alif bij.
Behalve als de laatste letter is:
- een ta marbuta
- een alif + hamza
- een alif maqsura ( ى ) (ya zonder punten)
In deze 3 gevallen krijgen ze enkel de dubbele fatha, zonder alif.
De dubbele fatha wordt volgens de officiële regel geschreven op de laatste letter van het (oorspronkelijke) woord, dus niet op de alif. (Hoewel dit in sommige regio's ook op de alif wordt geschreven ipv op de laatste letter van het woord).

Dhr. Khaled wijst ons op blz. 40 waarin bij 1c. deze functie van de alif wordt uitgelegd.
Voorbeeld 4 is ter illustratie van deze functie, normaal gesproken zou er gewoon بـــيـــت staan.
Hetzelfde geldt voor blz. 45, nr. 23, 3e woord.

Bovenstaande gaat over de schrijfwijze, vervolgens hebben we het gehad over de uitspraak.
Als een woord eindigt met:
- een enkele/ dubbele fatha
- een enkele/ dubbele kasra
- een enkele/ dubbele damma
... dan spreek je het altijd uit als sukun, als je daar 'stopt'/ een adempauze hebt.
Als je het in het spreken direct verbindt aan het volgende woord, dan spreek je het uit zoals het er staat.

Behalve bij de dubbele fatha + alif: dit spreek je uit als 1 fatha.

Blz. 103, 6.4.2
Volgende keer moeten we nog uitleg krijgen over de zin 'Daar is de huisdeur'.
En ook over de nummers 3 en 4 van 6.4.4

Huiswerk:
Leren: alle woordjes van blz. 40 t/m 59
Volgende keer krijgen we (op ons eigen verzoek) een dictee. NL-AR, AR-NL

Succes allemaal, groetjes.