الـــســـلام عـــلـــيـــكـــم

We hebben in de les vooral aandacht besteed aan de grammatica. Allereerst de volgorde van de zinnen. In principe begin je een zin altijd met een werkwoord of met een tijdsbepaling. Je kan echter ook met het onderwerp beginnen (als je ergens heel erg de nadruk op wil leggen). De regel met de werkwoorden is dan als volgt. Het werkwoord volgt het onderwerp. Staat het onderwerp in het enkelvoud, dan is het werkwoord ook in het enkelvoud. Staat het onderwerp in het meervoud, staat het werkwoord ook in het meervoud. Als het werkwoord vooraan de zin staat (en het onderwerp dus daarna) staat het werkwoord altijd in het enkelvoud en kan het alleen veranderen van geslacht (mannelijk of vrouwelijk).

Hetzelfde geldt voor het zelfstandig naamwoord en het bijvoeglijk naamwoord. Het bijvoeglijk naamwoord volgt het zelfstandig naamwoord, niet alleen in geslacht maar ook in enkelvoud, tweevoud of meervoud. Hierbij moet je opletten de regel dat meervoud van zaken als vrouwelijk enkelvoud wordt behandeld behalve collectieven als mannelijk enkelvoud. Kijk ook op blz. 79 van deel 1.

Belangrijk is om te onthouden dat de Arabische taal moet rijmen, er moet een ritme in zitten. er bestaat geen regel voor wanneer je welk meervoud moet gebruiken. Dit is gewoon een kwestie van leren vollen.

Voor de meervouden is het volgende belangrijk: vrouwelijk regelmatig meervoud krijgt de uitgang alif+ta i.p.v. de {(tah marbota) ( ة )}.
Mannelijk regelmatig meervoud 1e naamval (onderwerp /naamwoordelijk deel van het gezegde) krijgt uitgang -una. 2e en 3e naamval krijgen uitgang: -ina.

Als je het onderwerp kent, gebruik je het regelmatige meervoud (-una of -ina). Als de persoon onbekend is, gebruik je het onregelmatige meervoud.

Lees ook blz. 77, 78, 169 en 171 van deel 1.

Bepaaldheid van modellen onregelmatige meervouden die op damma eindigen (modellen 4,5 en 9 t/m 13) krijgen nooit twee hulptekens! De damma wordt niet meer uitgesproken als je er een persoonssuffix achter plakt en de hamza wordt gedragen door de letter ya (bij ik-vorm).

Bijvoorbeeld:

Collega's (zumala'u) زملاء
Mijn collega's (zumala'yi) زمـــلائـــي

Als er een voorzetsel voor staat, veranderen een aantal suffixen van de damma naar de kasra. Bijvoorbeeld: met zijn collega's (ma'a zumala ihi): زمـــلائـــه

Je mag maar 1 van de 3 manieren van bepaaldheid gebruiken (lidwoord, persoonlijk voornaamwoord of " van " constructie). Je mag deze niet samen gebruiken.

Voor vrouwelijk meervoud ( ات ) geldt dat wanneer de vrouw bekend is, je deze regelmatige vorm gebruikt. Als de vrouwen onbekend zijn, gebruik je het onregelmatige meervoud.

Op blz. 22 van deel 2 (1.3) staan de diptotische woorden. De regel hierbij is als volgt: ze krijgen nooit twee hulptekens, de fatha neemt het over van de kasra. Maar als er een lidwoord of een pers. voornaamwoord bij staat, wordt het behandeld als een normaal woord.

Door de " van " constructie verliest de -ina uitgang (mannelijk regelmatig meervoud 2e en 3e naamval) de -n. Bovendien wordt de damma een kasra of een fatha (afhankelijk van de naamval of het gebruik van een voorzetsel).

Ten slotte hebben we oefening 7 en oefening 14 nagekeken. Hierbij moet je vooral letten op de uitgangen van de woorden (oefening 14) en de " van " constructie (oefening 7).

Voor volgende les moeten we weer Zeven Zinnige Zinnen maken op basis van de tekst uit les 1 (suikerpot) en de oefeningen van les 1 maken.

شـــكـــرا ومـــع الـــســـلامـــة