We hebben vragen over de gemaakte oefeningen en de geleerde theorie (5.1) behandeld. Daarin kwam naar voren dan كي niet zo vaak meer wordt gebruikt. لأنْ komt van لأنّ. Na لأنّ volgt altijd een zelfstandig naamwoord of een voornaamwoord. Volgt er iets anders, dan moet je لأنْ gebruiken. حتى betekent zodat/totdat (plaats, tijd etc.).

نَتِيجَة betekent gevolg, resultaat; het wordt ook gebruikt als vertaling voor kalende of een cijferlijst (wat wordt opgehangen). 

يا is een oproepletter. In de tekst staat يا أبا ليلى. Het is أبا in plaats van أبو omdat أبو ليلى als lijdend voorwerp van يا fungeert. 

Naar aanleiding van een vraag werd tijdens de les uitgelegd hoe je ergens nadruk op kunt leggen. Je kunt dat doen door een alif achter het werkwoord te plakken met twee fatha erboven. Voorbeelden:

أكل أحمد الدجاج أكلاً - Achmed heeft de kip hélemaal opgegeten
شرب الولد العصير شرباً - de jongen heeft het sap hélemaal opgedronken
لعب الولد بالكرة لعباً - de jongen speelde met de voetbal (tot hij erbij neerviel / tot de bal kapot was) 
فعل الرجل العمل فعلاً - de man heeft zijn werk hélemaal afgemaakt 
De vertaling is zoals het Engelse 'indeed', je kunt het gebruiken voor zinnen waarin je wilt aangeven dat iets helemaal op is, tot het eind is afgemaakt etc. Tijd speelt hierin geen rol (je kunt het in een minuut helemaal opeten, of in een dag etc.). 

Huiswerk voor de volgende keer:
- Zinnen over ontbijten in het hotel (conversatie) aan Khaled mailen (in NL, en als het kan ook in Arabisch) 
- Nogmaals dictee woorden les 8 en lezen tekst les 8 (boek 1) 
- Aïscha vertelt een verhaaltje 
- Alle oefeningen van les 4 (boek 2) afmaken